Kedilerde tüy dökülmesinin nedenlerini iki ana başlık altında toplamak mümkündür.
1.Fizyolojik nedenler;
Tamamen doğal olan bu çeşit tüy dökülmesi mevsimsel olarak gelişir. Özellikle ilkbahar ve sonbahar aylarında görülür. Kediler ilkbaharda kıştan kalan sık, kalın ve uzun tüylerini dökerler; yerine seyrek, ince ve kısa tüyler çıkar. Sonbaharda da bu tüylerini dökerek yerine kış için sık, kalın ve uzun tüyleri çıkar. Normal boyutlarda gelişen bu tüy dökümü ‘mevsimsel tüy dökümü’ olarak adlandırılır. Bu tüy dökümünü engellemek imkansızdır. Ancak düzenli olarak kedinizi fırçalayarak bu tüy dökümünü minimuma indirebilirsiniz. Ayrıca dökülmeye hazır bu tüylerin toplanması için düzenli olarak fırçalayarak kedinizin tüy bakımını yaparken kedinizin sağlığını da gözden geçirebilirsiniz. Bu sırada derideki anormallikleri gözlemleyebilir; pire, kene vb. dış parazitlerin varlığını kontrol edebilirsiniz. Fizyolojik tüy dökülmesinin diğer bir nedeni de büyümedir. Anne karnından tüylü olarak doğan yavrular gelişmeleri sırasında bebeklik tüylerini de değiştirirler. Hatta bazen renkte de değişim yaşanabilir. Bu çeşit dökülme daha az dikkat çeker ve bireyler arasında farklılık gösterebilir.
Son olarak stres yaşanmasının da tüy dökülmesine neden olduğunu belirtmekte yarar var. Minik dostlarımızın yaşam şartlarındaki değişiklikler (sahip değiştirme, ev değiştirme gibi), hormonal değişimler, hastalıklar, ani ısı değişimleri, gebelik ve süt verme, yetersiz ve dengesiz beslenme, yemek saatlerindeki düzensizlikler, yolculuk, ani korkular, tıbbi müdahaleler gibi nedenlerle stres yaşarlar ve bunun sonunda tüy dökebilirler.
2.Patolojik nedenler;
Tüy dökülmelerinin en önemli nedenlerinden biri ‘hatalı beslenme ’dir. Aşırı proteinli gıdalar, çeşitli mineral – vitamin eksiklikleri ve dengesiz yağ asitleri kedilerde tüy dökülmesine yol açar. Hayvanların da insanlar gibi dönemsel beslenme rejimleri olduğu çoğu zaman sahiplerinin gözünden kaçmaktadır. Oysa yavruluk, erişkinlik, dişiler için gebelik ve sonrası, yaşlılık, obezite vb. gibi dönemler için ayrı diyetler uygulanmalıdır. Kedilerin fizyolojik ihtiyaçları insanlardan farklı olduğu için ev yemekleri ile beslenen kediler yetersiz ve dengesiz besleneceklerdir. Yıllarca ciğer, tavuk ve balıkla beslenen hayvanlarda alerjik dermatitisten siroza kadar giden bir hastalık tablosu oluşabilmektedir. Hazır mamalarda yaşanan bir sorun da ucuz olma iddiasıyla açık olarak satılan bazı mamalar yetersiz ve kalitesiz protein kaynakları, düşük taurin miktarları vb. nedenlerle gıda alerjilerine ve yetersiz beslenmeye neden olabilmektedir. Veteriner hekiminizin tavsiyesiyle kedinizin yaşına ve fizyolojik durumuna göre yapılan mama seçimi ileride oluşabilecek maliyeti yüksek ve kronik hastalıkları engelleyecektir. Bu grupta yer alan diğer nedenleri sayacak olursak, sırasıyla:
- Gıda alerjileri en sık rastlanan tüy dökümü nedenlerinden biridir. Veteriner hekiminizin de yönlendirmesiyle eleminasyon diyeti uygulanarak allergen tespit edilip kedinizin diyeti düzenlenebilir.
- Pire, kene ve bitlerin neden olduğu irritasyonlar ve alerjiler nedeni ile tüy dökülmeleri lokal ya da genel olarak görülebilir.
- İç parazitler bilindiği gibi kedinizin yediği besinlere ortak olurlar ve kedinizde beslenme yetersizlikleri görülür. Bu nedenle kedinizde tüy dökülmesi görülebilir.
- Viral ve mikrobik enfeksiyonlar da yine kedinizde beslenme yetersizliklerine ve strese bağlı olarak tüy dökülmesine neden olur.
- Mantar enfeksiyonları da genel ve lokal olarak tüy dökülmelerine neden olurlar. Mantar enfeksiyonlarının teşhisi zor, tedavisi uzun ve zahmetlidir.
- Otomimun (bağışıklık sistemi) hastalıklar
- Hormonal dengesizlikler
h. Pisikojenik nedenler; Kediniz süreli kendini yalıyor, ısırarak kaşınıyor, kuyruğunu kovalıyor, sahibinden gizleniyor, saldırganlaşıyor, tırnaklarını kemiriyor, tuvalet alışkanlığını sebepsiz yere değiştiriyorsa psikolojik bir problemi var demektir.
Aşırı tüy dökülmesi yukarıda belirtilen bir çok hastalığın da belirtisi olabilmektedir. Çok tüy döken bir kedide öncelikle bu tüy dökülmesinin nedeni araştırılıp ortaya çıkartılmalı, ondan sonra gerekli tedavi ve takviye yapılmalıdır.