Ailelerde ilk çocuğun doğumundan sonra ikincisinin de olmalı mı sorusu her ebeveynin aklına gelir. Bunun da temel sebebi, kardeşine sahip çıkacağı, birbirlerine destek olacağı düşüncesinden gelmektedir. Ancak hem aile hem de çocuklar için önemli bir husus aralarındaki yaş farkının büyüme açısından ne kadar önemli olduğudur.

Çünkü çocuklar arasındaki iletişimin sağlanabilmesi için aralarındaki yaş farkı aslında büyük bir etken teşkil etmektedir. Bu yaş farkının da çok fazla olmaması gerektiği düşünülmelidir. Çünkü bir çocuk en azından 2-3 yaşlarına kadar annenin bütün verebileceği bakıma muhtaçtır. Dolayısıyla bebeğin son derece ilgiye ihtiyaç olduğu bu süreci tamamlanmadan bir başka çocuk sahibi olmak hem aile hem de çocuklar için bir çatışma olması kaçınılmaz. O yüzden en azından 2 yaş farkı olması gerekir. Bu aynı zamanda kadının fiziksel olarak, vücudunun da tekrar toparlanarak bir başka hamileliğin olması için gerekli olan bir zamandır. Bunun yanında bu 2-3 yaş üstü çocuklar, yavaş yavaş temel ihtiyaçlarını karşılayabileceği yeteneklere sahip olurlar.

Eğer çocuklar arasında çok fazla fark olursa, karakter anlamında farklılıklar ve dönem farkından dolayı anlaşmazlıkların yaşanması muhtemeldir. Tabii yaş farkının az olması çocuklar arasındaki kıskançlık durumunun fazla olmasına neden olabilmektedir. Büyük çocuğun da ilgi isteyecek kadar küçük yaşta olması kardeş kıskançlığını tetikleyen bir durumdur. Yaş büyüdükçe ve yetenekler, anne baba iletişimi farklılaştıkça küçük çocuğunda büyük çocuğu kıskanması söz konusudur. Bu her zaman büyüğün küçüğü kıskanması şeklinde olmaz.

Tüm bu durumların herkeste yaşanacağı söz konusu değildir. Burada önemli olan ebeveynlerin çocuklarına karşı gösterecekleri sevgi ve ilgidir. Bu da kişiden kişiye farklılık göstereceğinden yaş konusu aileler arasında esnek durumdadır. Kişilerin bu konuda daha ilk başta çocuğa alıştırmak adına söylemeler daha uygun olacaktır. Tabii bu konu soyut bir kavram olduğu için, bu durumu çocuğu aksetmek kolay olmayacaktır. Ancak bu hususta zaman içerisinde çocuğun bir fotoğrafını veya bir videosunu izleterek, “Bak, sen de böyle dünyaya geldin” şeklinde söylemlerle, çocuk alıştırılabilir. Çocuğun kabullenmesi daha kolaylaşacaktır.