Aynı kan bağından gelen insanlara akraba denilmektedir. Bu insanların evlenmesine akraba evliliği denilir. Ülkemizde olan evliliklerin yaklaşık %20’si akraba evliliğidir. Anne soyu ya da baba soyu olması hiç bir şey değiştirmemektedir. Her iki yönden de akraba evliliği aynı kabul edilir.

Akraba evlilikleri, 1. Derece ve 2. Derece akraba evliliği olarak ikiye ayrılır. 1. Derece akraba evlilikleri, anne veya babanın kardeş olduğu evlilikler, yani kuzen evlilikleridir. Büyükanne ve büyükbabaların kardeş olan çiftlerin yaptığı evlilikler ise 2. Derece yani torun evliliğidir. Bu tarz evliliklerde özürlü çocuk doğum oranı yükseldiğinden, mutlaka genetik testlerin yapılması gereklidir. Fakat her akraba evliliği, özürlü çocuk doğumu ile sonuçlanacak diye bir kaide de yoktur.

Her doğan bebek anne ve babadan gen almaktadır. Kromozomlar ile genler bebeğe taşınır. Bu genler çifttir. Aynı soydan gelen kişilerde gen özellikleri aynıdır. Kalıtımın taşıyıcısı genlerdir. Bizler nesiller öncesinden gelen atalarımızın genetik kalıtımı ile hayata başlarız. Vücudumuzun gelişmesi ve çalışması genlerimizin kontrolündedir. Anne ve babadan eşit olarak geçen genler, bizdeki tüm yaşam için gerekli olan duvarları örerler. Her genin biri anneden, biri babadan gelmiş iki kopyası vardır. Bazen genin bir kopyası bozuk olur ve bu bozuk gen gelişimini bozar. Akraba evliliklerinde anne ve baba aynı gen yapısından gelmektedir. Bu nedenle bozuk kopya gen taşıma olasılığı yükselmektedir. Böylece 2 kat daha fazla hasta çocuk doğumu olmaktadır. Akraba evliliklerinde en fazla görülen hastalıklar, kan hastalıkları, göz, kulak, kalp ve şeker hastalıkları, zeka geriliği ve vücut bozukluklarıdır.

Hastalıklı çocuklara bakım zordur. Maddi ve manevi olarak insanları yormaktadır. Hasta çocuğun yaşam kalitesi düşük olacak, ömrü boyunca ilaç ve bakım ihtiyacı duyacaktır. Bu nedenle evlenmeden önce mutlaka genetik testler yaptırılmalıdır.