Böylesi yok…
İyi bir kokoreçin süt kuzusu ve taze olması gerekir. İstanbul’da öylesini bulamıyorum. Siz biliyorsanız, lütfen beni de haberdar edin. Durmuş’un mangalda mis gibi pişen kokoreçine bakarken dikkat ettim. Üzerine biraz tereyağı sürdüler. Herhalde lezzetli olmasının bir nedeni de bu…
Ekmekleri de iyi, kepek ekmeği kullanıyorlar. Biliyorsunuz, kokoreçin yanında domates, soğan ve yeşil biber gelir.
Bunları mangalda pişirmelerini rica edin. Mekan çok kalabalık olmadığında böyle bir lüks mümkündür. Elbette ki, çok daha lezzetli oluyor.
Kokoreçin kendisi mis gibiydi; insan yemeye doymuyor. Özellikle de jelatin tadını seviyorsanız. Ben genelde biraz baharatla yemeyi seviyorum. Önünüzde dört çeşit baharat duruyor; kekik, pul biber ve kimyon.
Bir de kendi karışımları var… Sanırım hepsinin karışımı ve tuz var içinde.
Ülkemizde maliyeti ucuzlatmak için neredeyse tüm baharatlara tuz basılıyor.
O yüzden ekstra tuz ilave etmeyin. Durmuş’un kendi baharatı, kokoreçe çok yakışıyor.
Bunların dışında küçük kırmızı biberler, turşusu ülkemizde bulunan çok acı Meksika biberi jalepeno ve salata da geliyor masanıza… Ben bunlara pek yüz vermedim…