Magnus Dovlind: Kendimi yaraladıktan sonra bir terapi olarak İsveç doğasını fotoğrafladım, şimdi ise bir tutkum haline geldi.


Doğanın aşkı

Bu fotoğrafı çekerken, doğaya karşı şükranlarımı hem komik hem de ciddi bir şekilde göstermeye çalışıyordum.

*

*


<hr />
Son ışık

Karın ilk günü nehir boyunca yürüdüğüm zaman, ormanın içinde bu küçük kırmızı kulübeyi buldum. Neyse ki, güneş hemen arkamdaydı.*


<hr />
İlk kar

Bu fotoğrafı çekerken, insanların kar tanelerine dokunabilecekleri hissini vermek istedim.*


<hr />
Kırmızı*

Genellikle seçici renklerle çalışmaya severim. Bu yöntemle, nesneleri ortaya çıkarmaya ve fotoğrafı sakinleştirmeye çalışıyorum.


<hr />
İsveç ormanları*

Bu fotoğraf sabah ışığı ağaçların arasından deldiğinde ve her küçük örümcek ağı aydınlandığında*çekildi.


<hr />
Sakin sular

Geç akşam saatlerinde en sevdiğim yerlerden biri. Gece bir kaz ailesi hemen kareye yerleşti.


<hr />
Kulübe

Bu eski kulübe benim için en sevdiğim şeylerden biri, farklı havalarda ve mevsimlerde çekim yapıyorum.*Paslı çatıyı ve duvarların rengini seviyorum, çünkü eski binalarda hem üzücü hem de güzel bir şeyler var.


<hr />
Dağlık sığır

*


<hr />
Akşam sisi


<hr />
Karlı*bokeh


<hr />
Sonbahar yolu


<hr />
Sabaha karşı


<hr />
Kayıp eşya bürosu


<hr />
Yol


<hr />
Huzur


<hr />
Tekne turu*


<hr />
Bu tekneleri çocukken kim inşa etti?


<hr />
Kış gecesi


<hr />