Sözlük anlamı planlamadan, aniden söylenen söz ya da yapılan hareket olarak karşılık bulan doğaçlama tiyatroda bir teknik olarak tanınmıştır.
Doğaçlamayı tiyatro bazında değerlendirecek olursak; oyuncunun oyuna bağlı kalıp metne bağlı kalmadan canlandırma yapıp konuşmasına denir.
Doğaçlamanın tarihine bir yolculuk yapacak olursak 16. yüzyıla kadar uzanan bir tarihsel süreci gözden geçirmemiz gerekir. Bu yöntem en çok tuluat tiyatrosunda görülür. Doğaçlama bir anlamda oyuncunun kendine ait kişisel bir anlatımı geliştirmesine ve oyunu gözlemleyerek kendi oyununu ortaya koymasına olanak sağlar.
Modern doğaçlama tiyatro, oyuncuların hep birlikte önceden planlamadan doğaçlama oyun tekniklerini içeren bir tiyatro biçimidir. Oyuncular konuşmaları, olay örgüsünü ve mekanı spontane olarak ortaya çıkarırken seyircilerin önerilerini de alırlar. Sahnede söylenen her sözcük, sahnenin gerçekçi olması için oluşturulan her öğe çok önemlidir. Aslında bu yöntem tarihteki en eski tiyatro yöntemlerinden biridir.
Doğaçlama yapan topluluklar her ne kadar sahnenin gerçekçiliğini arttırmak adına birtakım nesneler kullansalar da asıl mantığında herhangi bir nesne kullanma yoktur.
Doğaçlama tiyatronun en temel özelliği yazılı herhangi bir metninin ve de yönetmeninin olmayışıdır. Oyunlar tamamen sahnede kurulur ve örüntülenir. Sonrasındaysa oyuncuların sahneyle bütünleşmesiyle can bulur.
Dünya tiyatrosunda çağdaş doğaçlamaya uzanan yolun başlangıcı bar performansıyla başlamış ve bu mekanlarda da devam etmektedir. Aynı zamanda komedi kulüpleri bulunmaktadır.
1920' li yıllarda cazın tanınmasıyla beraber doğaçlama da dalgalar şeklinde etrafını etkilemeye başlamış ve etki alanını genişletmiştir. Doğaçlama kültürünün tam anlamıyla yerleşmediği ülkelerde doğaçlama, caz kültüründen tamamen uzak düşünülmüş ve sadece komedide takılı kalmış, amacı ise sadece " güldürmek, komiklik yapmak" tan öteye gidememiştir.
Doğaçlama kavramı her ne kadar tiyatroyla beraber anılıyor olsa da hayatın her alanında karşımıza çıkan bir kavramdır.