Altın ve civa karışımı ile kaplanan bakır ya da bakır alaşımlı eşyalara tombak denir. Tombaklama işlemi zamanla süslemeler ve işlemeler ile büyümüş ve tombak sanatı ortaya çıkmıştır.
18. yüzyılda Osmanlı Devleti'nde ortaya çıkan tombak sanatının ortaya çıkış nedeni bu dönemde altın ve gümüş madenlerinin çok pahalı olmasıdır. Devletin içinde bulunduğu mali kriz de altın ve gümüş alımının durmasına neden olmuş ve böylelikle daha ucuz maliyetli fakat görünürde en az altın ve gümüş nesneler kadar zengin ve şık olan tombak eşyalar ortaya çıkmıştır.
Geleneksel sanatlarımızdan biri olan tombak sanatı, günlük yaşamdan askeri teçhizata, dinsel yapılardan pek çok mimari yapının süsleme elemanlarına kadar birçok alanda kullanılmıştır. Günümüze de ulaşan bu teknik, tepsi, hamam tası, cezve, sahan ve güğüm gibi günlük eşyalarda kullanılmaktadır.
Diğer ülkeler tarafından da örnek alınan bu muazzam sanat, kimi zaman farklı desenler ve baskılarla hazırlanmıştır. Bunlar arasında en yaygın olarak bilinenleri damgalar ve kitabelerdir. Tombak sanatı ile hazırlanan miğfer, kalkan ve zırh gibi askeri araçların üzerine Osmanlılara özgü silah damgaları yapılmıştır. Ayrıca mutfakta kullanılan kap kaçaklar üzerine de ait olduğu kişiyi simgeleyen özel şekiller uygulanmıştır.
Tombaklama işlemini gerçekleştirmek için cam ya da porselen bir kap içinde altın ve civa karıştırılır. Bu karışım bir tülbent yardımı ile süzülerek sıvı bir alaşım elde edilir. Öte yandan bu karışım ile kaplanacak bakır eşya iyice temizlenir ve pürüzsüz hale getirilir. Daha sonra üzerine fırça ya da bir bez parçası ile altın ve civa karışımı sürülür. Hazır hale gelen tombak küllenmiş ateş üzerinde ya da düşük ısılı fırınlarda pişirilir. Bunun amacı civanın eşya üzerinden buharlaşmasını sağlamaktır. Tüm bu işlemler altın yerine gümüş kullanılarak da yapılmıştır.