Kübizm, empresyonist ( izlenimci) bakış açısına bir tepki olarak çıktığı bilinen Fransız kökenli, bir çok duyguyu bir arada anlatmak, konu, tema ya da nesneyi farklı açılardan ( cephelerden ) tasvir etmek adına geometrik şekillerin vurgulandığı bir akımdır.
Kübizmde şekil ve biçim renklerin önüne geçer. Farklı açılardan aynı anda yansıtma amacı güdülen kübizm akımı çıktığı zaman sanata çok farklı bir bakış açısı getirmiştir. George Braque’ın bir tablosu için bir eleştirmenin üst üste binen küpler benzetmesi yapmasıyla başlamıştır. Daha sonra bu akımın resim sanatında kullanımının öncüsü haline gelen Pablo Picasso ve George Braque Kübizm akımının yayılmasında büyük rol oynar.
Kübizm akımında hedeflenen herhangi bir esere bulunulan yerden bakıldığında değil de farklı farklı açı ve yönlerden incelendiğinde algılanabilecek özellikte eserler üretmekti. Karmaşık bilmeceler gibi görünen eserlerde nesneler birbirinden kopuk kopuk veya iç içe girmiş gibi görünürler. Kübist sanatçılar bu akımı eserlerinde umulmadık biçimlerde kullanmış, gazete kağıdı kibrit çöpü gibi parçaları gibi şeyleri tablolara yapıştırmış , boyalara karıştırdıkları kumla tablo yüzeyine farklı dokular kazandırmışlardır. Günümüzdeki eserlerde bu tarz müdaheleler normal karşılansa da o zaman oldukça farklı karşılanmaktaydılar. Işık oyunlarını ve renkleri bir kenara bırakan kübistler, nesnenin şekline ve bu şeklin değişik açılardan görünümüne önem vermişlerdir.
Pablo Picasso
Kübizmin en önemli ismi sayılan Pablo Picasso Paris’te yaşamış bir sanatçıdır. Avignonlu Genç Kızlar tablosu daha önce benzeri görülmeyen bir eserdi ve sanata farklı bir boyut getirdi.
George Braque
Braque’a göre eserlerde amaç nesneyi birebir çizmek değil onu yeniden biçimlendirmek olmalıydı. Rom Şişesi ve Kırmızı Halı önemli eserleridir.
Kübizm akımı sadece resim sanatıyla sınırlı kalmamış, heykel,mimari ve hatta edebiyatta dahi yer almış bir akımdır. Sanat tarihine getirdiği yeni solukla oldukça farklı bir dönemin kapısını açan kübizm akımı kullanıldığı her alanda etkili olmuştur.