Kimler daha fazla güvenir?

Güven; insanın kendine ve değerlerine kuşku duymadan inanmasıdır. Güven kavramının; özgüven, insanlara karşı olan güven, olaylara yaklaşımda rol oynayan güven gibi çeşitleri vardır. Bir insana güven duymak ise “O insanın”, kişinin kendi değerlerine uygun olduğunu düşünmesidir. Bireylerin güvenme eşiklerini ise kişilik özellikleri, yaş, geçmişte iz bırakan olaylar, yaşadığı çevre, kişinin sosyallik boyutu gibi faktörler belirler. Toplumlara genel olarak bakıldığında “çabuk güvenen” insanların bir çok ortak özelliğinin olduğu görülür. Bu ortak özellikler şöyle sıralanabilir:

• Benlik duygusu tam olarak gelişmemiş bireyler. Yani hayattaki rolünün ve amacının ne olduğunu tanımlayamamış bireyler, özgüveni yüksek olan bireylere oranla yaşadıklarını sorgulamadan daha fazla güvenir.
• Problemlerini kendi başına çözemeyen bireyler. Özellikle çocukluk döneminde yaşına uygun sorumluluk verilmemiş ve problem çözme yeteneği kazandırılmamış çocuklar karşımıza yetersiz ve çevresine bağımlı yetişkinler olarak çıkarlar.
• Hayata sadece olumlu açıdan bakan bireyler. Bu bireyler daha çok; çocukken fazlaca sevilmiş, ihtiyaçları yeterince karşılanmış, hataları tolere edilmiş, normal toplumsal tabakada yer bulmuş ailelerde yetişen, olağan bir yaşam süren bireylerdir. Bu bireylerde sorumluluktan kaçma eğilimi olduğundan bağımlı kişilik yapısı görülür.
• Yalnız, ilgisiz ve beklentisi yüksek olan bireyler. Ruhun sevilme, saygı duyulma, kabul görme, sosyalleşme gibi temel ihtiyaçları karşılanmazsa; kişi yoksunluklarını diğer bireylere gereğinden fazla anlam yükleyerek (güvenerek) karşılama eğiliminde olur.
• Yapılan araştırmalar insan hayatındaki pişmanlıkların en çok 14-25 yaş arasında yaşananlardan duyulduğunu gösterir. Bu sonuç, yaşın ve deneyimin kişinin kararlı yapı oluşturmasındaki önemini vurgular.
• Kadınlar erkeklere oranla daha fazla güvenir. Yapısal olarak daha duygusal olan kadınlar realist olan erkeklere kıyasla daha fazla güvenme meylindedir.
• Bilgi eksikliğini kapatmamış ve farkındalık bilincinin tam olarak gelişmediği bireyler daha fazla güvenir. Bilgi arttıkça ilişki kurma, neden-sonuca dayandırma yaklaşımları gelişerek yaşananlar sorgulanır böylece doğru olan davranış gerçekleşir.