Yunan müziğinin en önemli çalgılarından buzuki telli sazlar grubunda yer alır. Bağlama, kopuz ve ud ile aynı aileden gelen buzukinin telleri bağlama, perdeleri ise gitar düzeninden gelir. Keskin metalik sesiyle de daha çok mandolini andıran buzuki, mızrap ya da pena ile çalınır. Buzukinin ön gövdesi düz, armut şeklinde ve yoğun sedef kakmalıdır. Uzunluğu ise 70 santimetreye yakındır.
İsminin kaynağı olarak saz çalma şekli olan bozuk düzen gösterilen buzuki, kesinliği ispatlanmasa da 1919-1922 Kurtuluş Savaşı bitiminde imzalanan anlaşma ile nüfus mübadelesi sonrası Anadolu’dan Yunanistan’a göç eden Rumlar tarafından saza benzer bir müzik aletinin yapılmak istenmesi sonucu ortaya çıktığı iddia edilmektedir. Diğer bir rivayet ise, Osmanlı'nın himayesi altında bulunduğu bir tarihte Mora Yarımadası’na giden bir saz ustasının kırılan sazını burada tamir ettirmek istemesi, ancak tamirci bildiği yöntemle, dilimli gövde tekniği ile sazı tamir etmesi üzerine buzukini ortaya çıktığıdır.
Hikayesi ne olursa olsun Yunanistan’dan tüm dünyaya yayılan ve rebetikanın ana çalgısı olarak gösterilse de bugün bir çok müzik türünde de tercih edilen buzuki, temel olarak üç çeşide ayrılır. İlk örneklerini oluşturan 3 çift telli buzukiler, akort sistemi D3 D4-A3 A4-D4 D4 (Re-La-Re) şeklindedir. Yunanlılar tarafından üç telli anlamına gelen trichordo olarak isimlendirilir. Eski yoğunlukta olmasa da buzuki ustalarınca hala kullanılmaktadır.
Diğer buzuki çeşidi de 1950’li yıllarda ünlü buzuki solistlerinden Manolis Chiotis tarafından 4 çift telli çalgı haline getirilen buzukidir. Gitarın akort düzenine yakın, alt dört telinin bir ses aşağısında yer alan C3 C4-F3 F4-A3 A3-D4 D4 (Do-Fa-La-Re) akort düzenine göre oluşturulan bu buzukiye Yunanca’da dört telli anlamına gelen tetrachordo denilmiştir. Gitara olan benzerliği sebebiyle kitaro buzuki olarak da adlandırılan 4 çift telli buzuki akort düzeni sebebiyle gitar çalanlar tarafından da kolayca icra edilebilmektedir. Bugün diğer buzuki çeşitleri arasında en çok tercih edilendir.
Son buzuki çeşidi ise, İrlanda buzuki diye bilinen gövde arkası düz, 4 çift telli buzukidir. 1970’li yıllarda buzukiden etkilenen bir İrlandalı tarafından üretilmiştir.
Mandolin, gitar ve sazın karışımıymış gibi duran ve Yunan müziğinden yayılan buzuki güçlü sesi ile bugün sadece rebetikanın değil Hint, Arap, Latin, Balkan ve Türk müziklerinin çok sık kullandığı bir müzik aleti olarak dünya müziğinde yerini almıştır.