Şizofreni, beyinde salgılanan bazı maddelerde oluşan iletişim bozukluğu nedeni ile ortaya çıkan ve beyin fonksiyonlarında değişikliklerin oluşmasına yol açan beyin ile alakalı gelişen bir hastalıktır. Hastalık pasif ve aktif dönem olmak üzere iki şekilde oluşabilir. Çoğu zaman tedavi edilmesi mümkün olsa da her hastada tam anlamı ile bir iyileşme sağlanamayabilir. Hastalığa yakalanan kişilerin yaşam kalitesini, çevresi ile olan ilişkilerini zora sürükleyen bir hastalıktır. Şizofreni hastaları çevrelerinde bulunan kişilere saldırma gibi tehlikeli hareketler sergilemez.
Şizofreni hastalığı, toplumda oldukça yaygın görülebilen bir hastalıktır. Şizofreni hastalığı daha çok 15 - 25 yaşları arasında daha yaygın olarak görülür. Şizofreni ne kadar erken ortaya çıkarsa beyin ve kişilik yapısında daha çok zarara yol açar. Dolayısı ile yaşam tarzını daha çok etkileyebilir.




Şizofreni Nedenleri:
Şizofreni farklı nedenlere bağlı olarak oluşum gösterebilir. Beyin yapısındaki hücrelerin her biri birbiri ile ilişki içerisindedir ve ilişki iletişimin gerçekleşmesini sağlar. İletişimin düzenli seyredebilmesi için sinir uçlarında dopamin, serotenin ve asetilkolin adlı maddeler salgılanır. Depomin adlı maddenin oluşturduğu bazı etkiler nedeni ile beyinde gerçekleşen iletişimlerde oluşan bozukluk şizofreniye yol açan etkenler arasındadır. Oluşan bozukluk nedeni ile kişide gerçek dışı hayaller görme, kendi kendine konuşma ve davranış bozuklukları fark edilebilir.
Uygulanan beyin görüntüleme teknikleri ile beyinde gerçekleşen bozukluklar tespit edilebilir. Beynin bazı bölümlerinde daralma oluşmuştur, beyin boşluklarında ise genişleme fark edilebilir. Oluşan bu bozukluk nedeni ile şizofreni hastaları karar vermekte, sorun çözmekte güçlük yaşar ve karşılıklı konuşma anında nasıl konuşacağını tam olarak toparlayamaz.
Şizofreni hastalığına neden olabilecek bir diğer etken ise kalıtımsal faktörlerdir. Şizofreni aileden geçiş yaparak da ortaya çıkabilir. Yaklaşık 10 şizofreni hastasından birinde şizofreni aileden geçiş yaparak ortaya çıkmaktadır.
Şizofren Belirtileri:
Şizofreni hastalığı, aktif ve pasif olmak üzere iki dönemde gerçekleşir. Hastalığın henüz ilerlemediği dönemlerde hastada bir takım belirtiler açığa çıkabilir;

• İsteksizlik, ilgisizlik ve yorgunluk
• Alınganlık, sinir
• Uyku bozuklukları
• Cinsel istekte artma
• Dini inançlarda artış
• Kişisel bakımı ihmal etme
• Şüpheci tavır sergileme
• Bitkinlik ve yorgunluk
• Sonradan içki ya da sigaraya başlama

Sıralanan belirtilerin hepsi bir hastada ortaya çıkmayabilir. Şizofreni hastalarında oluşan belirtiler farklı şekillerde oluşabilir. Kişide bu tür belirtilerin fark edilmesi ile mutlaka bir doktora başvurulması ve gerekli tedbirlerin alınması gerekir. Bu belirtiler hastada devamlı görülebileceği gibi bazı dönemlerde azalabilir ya da artış gösterebilir.
Şizofreni Tedavisi:
Şizofreni tedavisinde ilaç ve terepilerden yararlanılmaktadır. İlaç tedavisinde antipsikotik ilaçlar çok uzun yıllardır şizofreni hastaları için kullanılmaktadır. Bu tür ilaçlar hastalığı tam olarak iyileştirmese de oluşan belirtilerin hafiflemesinde etkilidir. Hastanın daha verimli, günlük yaşamda daha uyumlu olmasını sağlar ve hastalığın tekrarlanmasını engeller.
Şizofreni hastalığında kullanılan antipsikotik ilaçlar hasta üzerinde bazı tehlikeli yan etkilere neden olabilir. Bu tür ilaçlar kanda bulunan alyuvarların oranında aniden azalma yaratabilir. Bu nedenle ilaçların doktor gözetimi altında ve düzenli bir şekilde kullanılması gerekir. İlaç dozları hastalığın şiddetine göre farklılıklar gösterebilir. Bazı vakalarda ufak dozlarda alınan ilaçlar çok ciddi yan etkilere neden olabilir. İlaçların kullanım amacı hastanın duyduğu sesi ve hayali ortadan kaldırmaktır. Şizofreni hastalığının şiddetlenme döneminde kullanılan ilaçların dozunda artış yapılması gerekmektedir. Ayrıca bu tür ilaçların etkili olabilmesi için uzun süre kullanılması gerekir.
Terapiler şizofreni hastaları için kullanılan ve ilaç tedavilerine destek amacı ve hastanın hayat ile uyumlu olabilmesi için uygulanan tedavi yöntemlerindendir. Ayrıca hastanın oluşan belirtiler ile mücadele edebilmesi için şarttır. Terapiler haftada 1 - 2 defa uygulanır ve her terapi ortalama 10 hasta ile beraber yapılır.