Mevsimin kışa dönmesiyle gündüzler daha da kısaldı, geceler ise uzadı. Dolayısıyla karanlıkta geçirilen saatler daha da artmaya başladı. Bu durum karanlık korkusu olanları olumsuz etkiliyor. Özellikle de çocukları….

Çocukların korkularıyla ilgili sürecin iyi yönetilmesi gerektiğini ifade eden Yrd. Doç. Dr. Özlem Mestçioğlu Gökmoğol, çocuklarda 2 yaşından itibaren korkuların oluşmaya başladığının altını çiziyor. Gökmoğol, 2 yaşında annesinden ayrılmaktan ve yüksek sesten korkan çocuğun 3-5 yaş arasında karanlıktan korktuğunu, bu korkunun doğal olarak gelişen korkulardan biri olduğunu ifade ediyor.
Gökmoğol, karanlık korkusunun aile tarafından sağlıklı olarak ele alınması halinde ileriki yaşamda çocuk için sorun olmaksızın kaybolabileceğine, aksi halde sorunun devam edebileceğine dikkat çekiyor.
Ebeveyn tutumu korkuları pekiştiriyor
Karanlıktan korkan çocukların uyku saati yaklaştığında tek başına yatmak istemediklerini, uyumamak için ise çeşitli mazeretler uydurduklarını dile getiren Gökmoğol, çocukların odalarında sürekli ışığın açık kalmasını istediklerini, karanlık bir yerden herhangi bir şey almak söz konusu olduğunda, gitmemek için çeşitli bahaneler uydururduklarını söyledi. Bu çocukların hırçınlık yaptıklarını da kaydeden Gökmoğol, korkusunu doğrudan ifade eden çocuğa kesinlikle "Korkacak bir şey yok" denmemeli diyor.
Gökmoğol karanlık korkusunda ebeveyn tutumunun önemli olduğunu da hatırlatıyor ve şöyle devam ediyor:
“Karanlık korkusunu pekiştiren en önemli neden, anne babanın tutum ve davranışlarıdır. Işıkla uyumayı alışkanlık haline getirtmek, kendi korkularını çocuğa belli etmek, çocukların da tedirgin olmasına hatta karanlığın korkutucu olduğunu düşünmesine neden olacaktır. Bazı anne babalar gece kalkıp çocuğunun korkup korkmadığını kontrol ediyorlar. Geçmişte çocuğunu kaybetmiş ve bu nedenle yoğun kaybetme korkusu yaşayan ebeveynelerde bu durum çok daha derin yaşanmakta ve çocuklarının korkuları ve kaygıları çok daha fazla olmaktadır.“
Çocuğu karanlığa alıştırmak mümkün
Karanlıktan korkan çocuğa, korktuğu durumlarda ailesine kolay ulaşabileceğine inandırılması gerektiğinin altını çizen Özlem Mestçioğlu Gökmoğol, ebeveynin bu davranışla çocuğunu psikolojik risklerden koruyabileceğini söyledi. Korkuyu sakinlikle ve sabırla karşılamak onunla baş etmek için aşamalı ve yavaş biçimde mücadele etmek gerektiğinin altını çizen Gökmoğol, çocuğu karanlığa alıştırmanın mümkün olduğunu dile getirdi.
Ayrıca, “Karanlığa alıştırırken önce loş ışık seçmek ve yanında olmak, yavaş yavaş ışığın gücünü azaltarak yanından uzaklaşmak ve seslenebileceği mesafede durmak yöntemi izlenebilir. Çocuğun yaşına uygun biçimde korkusunun kaynağıyla ilişkili ve tehlikelere karşı alınabilecek önlemlerle ilgili bilgiler vermek de çocukları rahatlatabilir, korkularını hafifletebilir“ dedi.
Ebeveynlere öneriler
- Çocuklarınızın korkularını yok saymayın.
- Onları küçümsemeyin.
- Onlarla alay etmeyin.
- Korkuların nedenlerini araştırın, ortadan kaldırmaya çalışın.
- Aşırı koruyucu davranmayın.
- Fiziksel temasla korkusunu kontrol altına almaya çalışın.
- Arkadaş grubuna girmesine, öz güven duygusu kazanmasına yardımcı olun.
- Korkuları konusunda hazır olduğunda onunla konuşun.