Mesir macunu ilk olarak, 15. yüzyılın ikinci yarısında Merkez Efendi tarafından hastaların iyileşme süreçlerine katkı sağlaması amacıyla ilaç olarak yapılmıştır.

Sarı Mahmutlu köyünde doğduğu kabul edilen ve soyu Kılıç Bey'in oğlu Mustafa’ya dayanan Merkez Efendi, Yavuz Sultan Selim’in hayat arkadaşı olan Hafza Sultan’ın rahmetli eşinin anısına yaptırdığı cami ve külliyenin başına tayin edilir.

Görevinin başına geçen Merkez Efendi, bu yapıların yanına bir de 'Darüşşifa' yapılmasını ister. Darüşşifa'nın inşasının devam ettiği ve Merkez Efendi'nin sağlık konusunda çalışmalarının sürdüğü bir dönemde Kanuni Sultan Süleyman'ın annesi olan Hafza Sultan rahatsızlanır. Merkez Efendi 41 karışım ile hazırladığı özel ilacıyla Hafza Sultan'ı tedavi eder.

Bunun üzerine Merkez Efendi'den her sene Darüşşifa'daki tüm muhtaç hastalar için Mesir hazırlanması istenir. Zamanla talebin artmasıyla birlikte mesir macunu Darüşşifa'nın çatısından atılarak dağıtılmaya başlanır. Yüzyıllardır devam eden bu gelenek ile birçok hasta şifa bulmuştur. Peki siz 474 yıldır hastalara şifa dağıtan bu vitamin deposunun ne tür hastalıkların tedavisinde kullanılabilineceğini biliyor musunuz?

Anason: İştah açıcı olarak kullanılır.
Çivit: Halk arasında kabakulağın tedavisinde kullanılır.
Çöpçün: Hemoroit ve egzama tedavisinde kullanılır.
Çörekotu: Gaz söktürücü olarak kullanılır.
Dar-ı fülfül: Kuru öksürüğün kesilmesinde ve vücut ısısının artmasında yardımcı olarak kullanılır.

Hardal tohumu: Özellikle yeme bozukluğu olan kişilerde iştah açıcı ve mide yatıştırıcı olarak kullanılır.
Havlıcan: Ağız kokusu gidermek için kullanılır.
Hıyarşenbe: Müshil olarak kullanılır.
Hindistan cevizi ve beşbase: Kaynatılmış suyda çay gibi demlenerek tüketilirse, mide ağrılarına iyi gelir.
Hindistançiçeği: Hazmı kolaylaştırır.

Kakule: Katıldı gıdaya lezzet verir, iştah açar.
Kalbarda: Mide ağrılarının giderilmesine yardımcı olur.
Karabiber: Öksürük keser. Beyni uyarmak için ve baharat olarak kullanılır.
Karanfil: Ağız kokusunu giderici olarak kullanılır. Diş çürüklerine ve diş ağrılarına iyi gelir.
Kebabiye: İdrar ve solunum yolları rahatsızlıklarında antiseptik olarak kullanılır.

Kimyon: İştah açıcıdır. Aynı zamanda gaz söktürücüdür. Vücutta terlemenin olmasını sağlayan bir baharattır.
Kırım tartar: Kaşıntılı ve iltahaplı deri hastalıklarında kullanılır.
Kişniş: Gaz söktürücü ve iştah açıcı bir baharattır.
Limon tuzu: Mesir macunun, aşırı tatlı aromasını hafifletmek için kullanılır.
Ma-i leziz: Ağızda kalıcı olarak tatlı bir aromanın kalmasını sağlar.

Meyan balı: Öksürüğü keser, idrar arttırıcı olarak kullanılabilir.
Portakal kabuğu: Mideyi uyarır ve iştah açıcı bir koku olarak kullanılır.
Revan kökü: Laksatif ve hemoroit rahatsızlıklarının tedavisinde kullanılır.
Safran: Çarpıntı gidericidir ve ferahlık hissi verir.
Sakız: Mideyi rahatlatır ve nefes darlığı hastalığının tedavisinde yardımcı olarak kullanılır.

Sarı halile: Aşırı yeme problemi olan insanlarda, iştah kesici olarak kullanılır.
Sinameki: Müshil etkisi gösteren bir baharattır.
Şamlı ve şaşlı: Kadın hastalıklarının tadavisinde yardımcı olarak kullanılabilir.
Şeker: Mesir macununun kıvamını veren ve tatlandıran ana maddedir.
Resene: Mide rahatlatır ve gaz söktürür.

Tarçın: Kabızlığa ve karın ağrılarına iyi gelir.
Tarçın çiçeği: Mesir macununa koku vermesi için kullanılır.
Teke mersini: Mesir macununun daha aromatik kokması için kullanılır.
Tiryak: İlk çağlardan beri her derde deva olarak kullanılan, sadece ustaları tarafından tam olarak hangi maddelerden yapıldığı bilinen bir terkiptir.

Ud-ül-kahar: Diş ağrısında ve diş nezlesinde ağrı azaltıcı ve tedavi edici olarak kullanılır.
Vanilya: Uyarıcı olarak bilinir. Katıldığı gıdaya koku ve tat katar.
Yenibahar: Fiziksel olarak güç vermesi için macunlara konulur.
Zencefil: Nefes darlığında, soğuk algınlığında ve astımda kullanılır.
Zerde çöp: Kuvvet verir ve mideyi korur
Zulumba: Mide rahatsızlıklarının ve hemoroitin tedavisinde kullanılır