http://i.milliyet.com.tr/GazeteHaber...o--525933.Jpeg






ABD’nin California Üniversitesinde Sosyal Bilimler Profesörü Greg Duncan, dün American Association for the Advancement of Science (AAAS) adlı derneğin yıllık konferansında açıkladığı bir araştırmaya göre, yoksulluk içinde büyüyen çocuklar, yetişkin olduklarında derin ve kalıcı nörobiyolojik sorunlarla karşılaşıyor.
California eyaletinin San Diego kentinde yapılan konferansta konuşan Duncan, fakirliğin gelişmekte olan çocuğun nörobiyolojik sistemini derinden etkilediğini ve bu etkinin ömür boyu sürdüğünü söyledi. Kanada’da British Columbia Üniversitesinde pediatri profesörü olan ve konferansa katılan Dr. Thomas Boyce, "Genetik analizler ve beyin tarayıcıları ile yaptığımız nörolojik ve hormonal araştırmalar bize fakir çevrelerde büyüyen çocukların strese karşı orantısız tepki verdiğini gösterdi" dedi.
Dr. Boyce, araştırmaların, sefaletin çocuğun biyolojik, beyin ve genetik gelişimini etkilediğini gösterdiğini söyledi. Greg Duncan, kötü sosyo-ekonomik şartların çocukta yarattığı nörobiyolojik izleri araştırırken, aile gelirini, çalışma süresini, eğitim düzeyini, sosyal yardımları, sağlık durumunu, adli sicili ve bekar annelerin durumunu göz önünde bulundurduklarını bildirdi.
"1968 ve 1975 yılları arasında doğan 1589 kişinin gelirini ve çalışma süresini inceledik" diyen Duncan, "Araştırmamız, ABD’nin ailelere yönelik sosyal yardım politikalarının iyi neticeler verdiğini gösteriyor" dedi.
Harvard Üniversitesi profesörlerinden Dr. Jack Shonkoff ise, fakirliğin nörobiyolojik etkilerini anlamak, uzmanların fakirliğe karşı yeni sosyal stratejiler oluşturmasına yardım edeceğini belirtti. Shonkoff, ilaçların sadece fakirliğin yarattığı nörobiyolojik sorunların giderilmesine yaradığını, fakirliği yaratan nedenleri ortadan kaldırmadığını da sözlerine ekledi.