http://iblog.milliyet.com.tr/imgroot...-3-4-6254f.jpg



Ebeveynlerin en büyük dileği, çocuklarının gerek ruhsal gerekse fiziksel anlamda sağlıklı olmalarıdır. Ancak zaman zaman hiç istemediğimiz halde bu gibi durumlarla karşılaşır ve onlarla baş etmek zorunda kalabiliriz. Bunlardan biri de kekemelik sorunudur. Biz de her konuda olduğu gibi bu konu da da siz değerli ebeveynlere ışık tutabilmek adına Uzm.Ped. Emine Eraslan’a sorduk ve yüksek bilgilerini paylaştık.
Konuşma terapisine normal şartlarda ne zaman başlanmalı, bekletmeden başlanması gereken durumlar var mıdır?
2–5 yaş arası kekemelik başlayan çocukların aileleri çocuk doktoru tarafından yönlendirilerek Aile ile işbirliği yapması sağlanmalı. 6 aylık bir bekleme süresinden sonra kekemelik halen devam ediyorsa çocuk konuşma terapisine yollanmalıdır. Ancak bazı aileler çok huzursuz ve tedirginse ve ailede başka kekemelik varsa beklemeden yollanabilir.
Ailenin kekeme çocukla iletişimi ve ona davranışı nasıl olmalıdır?
Çocuk konuşurken sakin bir şekilde dinlenmeli ve konuşma bitince cevap verilmelidir. Söylemek istediğini ifade edemediğinde ebeveynler düzeltmemeli ve kesinlikle uyarıcı kelimelerle yardımcı olmaya çalışılmamalı "dikkat et, yavaş konuş, acele etme, gibi... Çocuğun yanında kekemelik ile ilgili konular konuşulmamalı, hatta şifreli konuşuyor olsanız bile... Örneğin: telefonda anne eşiyle ya da anneanneyle konuşuyor ve "evet evet bu gün var, başladı” gibi…
Eğitim nasıl yapılmalı, tutarsız davranmak nelere yol açar?
Çocuk eğitiminizde mutlaka evet-hayır olmalı. Hayır dediniz çok ısrar etti, ağladı yine yapmadınız. Gün içerisinde kekemelik başladı, çok üzüldünüz ve hayır'ı evete dönüştürdünüz. Bu yanlış bir davranış biçimi olur ve çocuğa şu mesajı verir. Kekelersen ben üzülür, dayanamam ve isteklerini yerine getiririm. Çocukta bu mesajı alınca, her istediği olsun diye kekemeliği bir anlamda kullanır. Böylece istemeden de olsa kekemeliğin yerleşip kalıcı olmasına biz ebeveynler sebep oluruz. Böyle bir duruma yol açmamak için tutarlı davranmamız gerekir. Bu hem kekemelik hem de kişilik gelişimi için önemlidir.
Ailelere ne gibi önerilerde bulunabilirsiniz?
Kekemeliği olan çocuk 2-3 yaş arasındaysa oyun grubu ya da 2-3 saatlik yuva, 3 yaşın üzerindeyse yarım günlük veya tam günlük yuva önerilebilir. Çünkü günümüzde çocuklar evde anneyle ya da bakıcıyla yalnız büyüyor. Sürekli ev ortamı ve yetişkinlerin arasında olmak onları sıkabilir ve kekemeliğin artmasına neden olabilir. Bu sebeple kendi yaş grubu içinde olması daha doğrudur. Bunun dışında, Anne ve baba ayrı ayrı çocukla bire bir kaliteli zaman geçirmeli. Örneğin birlikte oyun oynamak gibi, tabii oyun seçimini çocuğa bırakmak koşuluyla…
Ebeveynler çocuklarını nelerden uzak tutmalı, nelere rağbet etmelidir?
Aileler, çocuklarını TV. Bilgisayar, playstation.gibi elektronik eşyalardan uzak tutmalı, insanların çok olduğu özellikle çocuklu ortamları tercih etmelidir. Dış ve kalabalık ortamlar temiz hava ve insan ilişkileri bakımından önemlidir. TV ya da CD'lerden izlenen çizgi filmlerdeki şiddet-dövüş kavga ya da kötü karakterler çocuğu korkutarak olumsuz yönde etkilemektedir, hatta gerçek zannedip aynı şeylerin kendi başlarına da gelebileceğini düşündürerek endişe duymalarına neden olmakta ve dolayısıyla kekemeliğe faktör oluşturmaktadır.
Ailenin aşırı koruyucu olması kekemeliği tetikler mi?
Aile aşırı koruyucu olmamalı, çocuğun bulunduğu yaşa uygun davranılmalıdır. Bazı aileler çocuklarına bebekmiş gibi davranıp, severken seslenirken 5-6 yaşındaki çocuğa bile "bebeğim" "miniğim" diye seslenebiliyorlar. Bunun dışında giyinme-soyunma-yemek yeme gibi işlevleri kendi yapabildiği halde, ebeveynler yardımcı olmakta ısrarcı oluyorlar. Oysaki aşırı korunarak büyütülen çocukların bir zorluk karşısında kekemeliği az ise artabilmekte, geçmiş ise yinelenebilmektedir.