Yapılan pek çok araştırma, çocukların hem fiziksel hem de psikolojik açıdan sağlıklı gelişimi için doğumdan itibaren sabit bir bakımverenle (anne, baba, bakıcı) süreklilik içeren sevecen bir ilişki içinde bulunmasının şart olduğunu göstermektedir . Ancak günümüzde, annenin iş hayatına dönme zorunluluğu, güvenilir bir bakıcı bulamama, kreşlerdeki bakımın yetersizliği gibi sebeplerle pek çok çocuk süreklilik içeren sevecen bir ilişki deneyiminden mahrum kalmakta ve gelişimsel açıdan dezavantajlı duruma düşmektedir.
YOĞUN SUÇLULUK DUYGUSU

Bu durumun bilincinde olan çoğu anne, işe dönme kararını verirken fazlasıyla zorlanır ve genelde yoğun suçluluk duygusu yaşar. Bebekleri için en iyisinin ne olduğunu öğrenmek isteyen bu annelerin aklında "Bebeğimi bırakıp işe başlamak için en doğru zaman ne zamandır?", "Kreşe başlatmak için doğru yaş hangisidir?" gibi sorular vardır. Aslında, çocuk bakımını düzenleme ve işe geri dönme konusundaki kararlarınızı belirleyecek tek ve net bir kural bulunmamaktadır. Her aile kendine özgü şartlar içinde yaşamaktadır ve en iyi çözümün ne olduğu aileden aileye farklılık gösterir.
AKLINIZ İŞTEYSE ÇOCUĞUNUZLA OLAN İLİŞKİNİZ DE ETKİLENİR

Sadece çocuk gelişimi açısından baktığımızda, yaşamın ilk yılları boyunca anne ve/veya babanın yoğun şekilde bebekleriyle birlikte vakit geçirmeleri gerekirdi. Ama gerçek hayat koşulları, sosyal ve ekonomik ihtiyaçlar, kadının iş hayatındaki rolü bu gelişimsel beklentiye uymaz. Günümüzde bebeğiniz, kendiniz ve aileniz için en iyi olan arasındaki dengeyi bulmaya çalışmak başlı başına bir iş haline gelmiştir. Sizin için en iyisinin ne olduğu ile bebeğiniz için en iyisinin ne olduğu birbirine bağlıdır. Durumunuzla ilgili ne hissettiğiniz ve stresle nasıl başa çıktığınız bebeğinizle olan ilişkiniz açısından çok önemlidir. Eğer evde olmak ve işe dönmemek size büyük bir hayal kırıklığı ya da mutsuzluk yaşatıyorsa, çocuğunuzla evde doğru şekilde etkileşim kuramazsınız. Eğer işe dönmek ve bebeğinizin bakımını bir başkasıyla paylaşmak size büyük bir kayıp hissi yaşatıyorsa, bu da bebeğinizle olan ilişkinizi etkiler. En önemli olan şey, yaptığınız seçimle rahat edebilecek olmanızdır. Size tamamen yanlış gelen bir fikri yürürlüğe koymanızın kimseye faydası olmaz.
ANNELİĞİ DE HAFİFE ALMAYIN

İş ve çocuk arasındaki dengeyi kurmaya çalışırken anneliğin büyük bir sorumluluk olduğunu, belli bir zaman aralığına indirgemenin ya da iş saatlerinin arasına sıkıştırmanın çok kolay olmadığını unutmamak gerekir. Ama yine de hem iş yaşamı hem de çocuk yetiştirmeyi sağlıklı şekilde yürüten pek çok anne bulunduğunu da hatırlamalıyız. İkisini birden yürütmek zor olabilir ama imkansız değildir.
YARIM ZAMANLI İŞLER EN UYGUNU

Yapılan araştırma ve gözlemler annelik rolünde ılımlı ve ölçülü olmanın kilit nokta olduğunu göstermektedir. Haftalık 40 saati aşan iş temposunun hem anneye hem bebeğe fazla geldiği bilinmektedir. Diğer taraftan kendini çocuğuna tamamen bağlayan, çocuktan uzak vakit hiç geçirmeyen annelerin de en sonunda bunaldığı görülmektedir. Yarım zamanlı işler ya da iş saatleri konusunda esneklik en az suçluluk yaratan ve en fazla tatmin sağlayan seçenek gibi gözükmektedir. Oysaki çoğu iş yarım zamanlı yapılamamaktadır ve bazen ailenin finansal durumu her iki ebeveynin de tam zamanlı çalışmasını gerektirmektedir. Benim tavsiyem eğer ebeveynlerden biri için iş saatlerini azaltma fırsatı varsa, yaşamın ilk yıllarında bu fırsatı değerlendirmeniz olacaktır.
Pek çok anne, mükemmel çocuk yetiştirmeyi garantileyecek tek bir seçenek olduğuna inanmak ister ve kendine güvenen, ayrılma problemi ya da güvensizlikleri olmayan bir çocuk hayal eder. Maalesef ki bir çocuğun sürekli olarak iyiliğini garantileyecek bir formül yoktur. "Anne mutlu olursa çocuk da mutlu olur." ya da "İlk 3 yıl evde olursam çocuğum için her şey mükemmel olacak" gibi basit cevapların olabileceğine inanmak istesek de bilmeliyiz ki ebeveynin işle ilgili tercihi ne olursa olsun bütün çocuklar yaşamlarının belli zamanlarında zorlanır ve mücadele yaşarlar. Anne ve çocuk arasındaki özel bağın çok farklı koşullarda ve pek çok fırtınaya rağmen gelişmeye devam ettiğini bilmek gerekir. Çalışan anneler de evde olan anneler de çocuklarıyla sağlıklı, sevecen ve güçlü bir ilişki sürdürebilirler. Bebeğinizdeki ve kendinizdeki sevebilme kapasitesini asla küçümsemeyin.