Sumo-Güreşi (Asashōryū'nun Dohyōiri töreni (Dohyō'ya giriş töreni), soldan sağa: Asasekiryū, Asashōryū ve Tōki)



Sumō (Japonca 相樸, veya 大相撲 Ōzumō) Japonya'da çok eski tarihe dayanan ve birçok adete ve töreye dayanan geleneksel bir güreş türüdür. Japoncadaki sumō, sumafu sözcüğünden gelmektedir ve bu "kendini savunmak" anlamına gelir. Bir Sumo güreşcisine Sumōtori denir.

Güreşenlerin hedefi rakibin, yarışma alanı olan kum havuzundan ya da bir saman-halatı ile işaretlenmiş halkadan dışarıya çıkmasını ya da dengesini bozup yere düşmesini sağlamaktır. Güreşçiler yere ayak tabanı dışında herhangi bir yerleriyle dokunduklarında maçı kaybetmiş sayılırlar. Sumo'da rakibini dışarı iterek çıkarmanın adı oshidashi'dir. Güç kullanarak dışarı atmak ise (havaya kaldırmak vs.) yorikiri'dir.

Ayrıca bu karşılaşmaların aralarında dinsel ve geleneksel görevler yerine getirilir. Sumo'da turnuvalar 15 gün sürer ve bu 15 günün her birinde sumo güreşçileri birer maç yapar. 15 gün sonunda en çok galibiyeti olan turnuvayı kazanır. Galibiyeti eşit olan güreşçiler arasında playoff düzenlenir. Turnuvalar genellikle 15.000 kişilik salonlarda yapılır ve çoğunlukla tamamen doludur.

Karşılaşmalardan önce seromoni sırasında sumocular sahaya tuz serperler. bunun amacı hem kötü ruhlardan arınmak hem de sahayı kayganlaştırmaktır. Bunun haricinde bilinen sumo hareketini (önce sol sonra sağ bacağı yukarı kaldırıp yere vurmak ki bu güç ve esneklik gösterisidir) yaptıktan sonra rakibiyle göz göze gelerek üstünlük sağlamaya çalışır. Bir karşılaşma genelde sadece birkaç saniye sürer.

Turnuvalarda her günün sonunda özel sumo ritueli yapilir. Bu rituelde elinde geleneksel bir sopa bulunan yetenekli bir genç bir şarkı ve davullar eşliğinde ritmsel bir şekilde sopayı çevirmeye başlar ve bu da bitişin habercisidir. Her turnuvada yüzlerce karşılaşma yapılmaktadır.

Sumo'da ki rütbelerden en önemlisi yokozuna (büyük şampiyon) ve ozeki (şampiyon)'dir. Turnuvalar zarfında bu kategorilerdeki sumocular oldukça yoğun ilgi görürler.

Sumō-e (soldan sağa: Gyōji (Hakem): Shikimori Kiichiro, Kagamiiwa Hamanosuke (sonraki Kashiwado) ve ToshiyoriUrakaze, Nishiki-e, Kōchōrō Toyokuni, c. 1850)