1- KIYASLAMA YAPMAYACAKSIN

Kendi hayatını başkalarıyla, sevgilini de başkalarının sevgilileriyle kıyaslama. Dışarıdan gördüklerin sana sadece fikir verir, gerçeği anlatmaz. "Onlar çok mutlu, biz niye değiliz?" diye sorma. Sen kendi ilişkinden sorumlusun. Her insanın ayrı bir kişilik olduğunu unutma. Tabii bir de geçmişteki ilişkilerinle şimdiki ilişkini karşılaştırma. Geçmiş, geçmişte kaldı.

Peri masallarında anlatılan bir aşka sahip olmak istiyorsun ama gerçek hayatta yaşıyorsun. Karşındaki insanı olduğun gibi kabul etmez ve onu hayallerindeki kişiye çevirmeye çalışırsan mutsuz olursun.

Çünkü hayal ürünü bir ruhu bir bedene monte edemezsin. Aşk sana, gelecek ile ilgili hayal kurdurabilir. Sen sevgilinin başka birine dönüşmesi hayaline kapılma.

"Bu ilişki nereye gidiyor? Acaba evlenecek miyiz? Yoksa ayrılacak mıyız?" gibi sorular ilişkini hakkıyla yaşamanı engeller. Akışına bırakırsan zaten ilişkinin kendine bir yol çizeceğini göreceksin. Evlilik bir son değil, başlangıçtır. Bu yüzden ilişkinin amacı evlilik değil, mutlu bir beraberlik olmalı. Bunu sağladığın zaman zaten evlilik de kendiliğinden gelecektir.

Ne istediğini, ne beklediğini açıkça anlatacaksın. Sevgilinin senin aklını okumasını, hareketlerinden anlam çıkarmasını, imalarını anlamasını beklemeyeceksin. Düşüncelerini kendine saklayıp biriktirirsen, ilişkiye kendini veremez hale gelirsin. Çiftler arasındaki iletişimin en sağlıklı yolu konuşmaktır. Konuşmak için fırsat yaratacaksın, istediğin her şeyi anlatacaksın.

Bir ilişki sevgiliyi mutlu etmek için yaşanmaz. Önce kendini mutlu edeceksin, bu ilişkiden haz duyacaksın. Sadece onun için yaşamak, sadece onun isteklerini yerine getirmek baskı yaratır. Zaten bu, sevgilin için de mutluluk kaynağı değildir. Kendini mutlu etmediğin zamanlarda sıkıcı hale gelirsin. Bir başka deyişle, kendi iç huzurunu elde edemediysen, kimseye huzur veremezsin.

Sevgilin hayatındaki en önemli kişi olmalı. Kişiliği, davranışları, çevresi, ailesi, işi, eğitimi, söyledikleri, kısacası onunla ilgili her şeyi önemsemelisin. Ve tabii ki bunu ona göstermelisin. Seninle konuşurken dinlemeli, zamanını ona harcamalısın. Asla küçümsememeli, aşağılamamalısın. Başkalarının yanında ne olursa olsun sevgilini savunmalısın.

Sevgilinin geçmişindeki ilişkileri sorgulama. Bunun sana bir faydası yok. Geçmişte yaşadıklarına takılıp kalsaydı, bugün seninle birlikte olmazdı. Bu tarz sorgulamalar seni mutsuzluğa, ilişkiyi de çıkmaza götürür. Sorguladıkça endişelenir ve tartışma ortamı yaratırsın. Bir kelimesi seni rahatsız edebilir. "Bana aşkım diyor, acaba ona ne diyordu?" gibi saçma sapan sorularla mücadele etmek zorunda kalırsın.

Daha önceki ilişkilerde yaşadığın hayal kırıklıkları, ihanetler şimdiki ilişkinin belirleyicisi olamaz. "Ya aynısını yaparsa?" diye düşünerek bir ilişki yürütemezsin. İlişki içinde yaşadığın en küçük problemde "Acaba beni bırakıp gidecek mi?" korkusuna kapılmamalısın. Aşkta kaybetme korkusu iyidir ama bunu abartırsan emin ol korktuğun başına gelir!

İnsan bir ilişkiye kendi iradesiyle başlar. Yani sevgilin senin seçimindir. "Acaba daha iyisi var mı?" diye düşünüyorsan hemen ayrılacaksın. Mükemmel kişi yoktur, mükemmel ilişki vardır. Mükemmel ilişki de sadece bir tarafın çabasıyla değil ancak iki tarafın emeğiyle oluşur. Mükemmeli aramak yerine, mükemmel ilişkiyi oluşturmaya çalışacaksın.

İlişkin boyunca sevgilinle tartışabilir, hatta kısa süreli küslükler yaşayabilirsin. Bu tür sorunlardan sonra öfke biriktirmemeli, kin tutmamalısın. Hele hele sevgilin senden özür diledikten sonra yaptığını tamamen unutmalısın. Aksi takdirde her tartışmada eski defterler açılacak ve küçücük bir mesele sizi ayrılığa kadar götürebilecek büyük bir kavgaya dönüşebilir.