Araştırmalara göre, her 8-9 kadından biri meme kanserine yakalanıyor. Meme kanseri bir kadının hayatı boyunca yaşayabileceği en büyük travmalardan biridir. Meme kaybı sonrası kadınlarda, sıklıkla depresyon, cinsel istek kaybı, hastalığın tekrarlamasına ilişkin endişeler ve uygun giysi bulmada güçlük gibi bir dizi sorunlar gözlenir.
Acıbadem Maslak Hastanesi’nden Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Uzmanı Doç. Dr. Şükrü Yazar, meme onarımının çoğu hasta için hayata yeni bir başlangıç olduğunu, meme onarımı yapılan hastaların aile ilişkilerinin ve cinsel yaşamlarının daha uyumlu olduğunu söyledi.
Artık doğal memeye çok benzeyen meme yapabiliyor mu?
Tıptaki yeni gelişmeler sayesinde artık cerrahlar doğal memeye çok benzeyen bir meme oluşturabiliyor. Bu bir estetik değil, bir onarım (rekonstrüksiyon) ameliya-tıdır. Yani hastalık nedeniyle kaybedilen bir uzvun yerine konulmasıdır.
Ameliyatta doğru zaman nedir?
Meme onarımı, anında yani mastektomi (kanserli memenin alınması) ile eş zamanlı veya daha sonraki dönemde (geç onarım) yapılabilir. Eş zamanlı onarımın kozmetik sonuçları çok daha iyidir. Genelde erken evre kanserlerde uygulanır. Erken onarımın en önemli avantajı meme derisi korunarak mastektomi yapılan hastada eş zamanlı olarak meme onarılmasıdır.
Böylece memenin alınmış olmasından dolayı hastanın yaşayacağı psikolojik travmanın azaltılması mümkündür. Diğer avantajı ise daha ekonomik olmasıdır.
Meme nasıl onarılıyor?
-Meme onarımının başlıca üç aşaması var:
- Meme dokusunun oluşturulması
- Meme başı ve areolanın onarımı
- Memeler arası simetrinin sağlanması
- Meme oluşturmada iki yöntem vardır:
Alınan memenin yeniden oluşturulması genel olarak iki şekilde yapılabilir:
1- Meme protezleri
2- Hastanın kendi dokuları (otojen dokular)
Ameliyat yönteminin seçiminde, onarımın ne zaman yapılacağı, hastanın genel sağlık durumu, yaşı, vücut özellikleri, yapılan mastektominin özellikleri, radyoterapi uygulanıp uygulanmadığı, diğer memenin durumu, hastanın tercihleri ve plastik cerrahın cerrahi tecrübesi ve yetenekleri gibi birçok faktör rol oynar.
Karın, sırt, kalçadan doku
Kendi dokusu ile meme onarımları daha karmaşık ve cerrahi tecrübe gerektiren ameliyatlardır. Otojen doku olarak sıklıkla karın, sırt, kalça ve bacak-tan hazırlanan dokular kullanılır. Bunlar;
- Karın alt bölümündeki deri ve deri altı yağ dokusu, karın ön duvarındaki kaslardan birisi kullanılarak meme onarımı gerçekleştirilir.
- Sırt yan tarafındaki kas da meme bölgesine taşınarak onarımda kullanılır.
- Kalça ve bacak bölgesindeki deri ve deri altı yağ dokusu serbest doku aktarımı yani mikrocerrahi yöntemi ile meme bölgesine taşınarak meme onarımı yapılır.
- Bu tip serbest doku aktarımı yöntemiyle meme onarımında deri altı yağ dokusu besleyici damarlarıyla bağlı bulunduğu karın, sırt veya kalça bölgesin-den ayrılır ve damarları alıcı bölgedeki damarlara dikilerek yaşaması sağlanır.
- Bu ameliyatı yapabilmek için plastik cerrahın mikrocerrahi konusunda deneyimli olması gerekir.
- Meme ucu, bölgedeki dokulardan yapılır. Çevresindeki koyu renkli alan için döğme yapılabildiği gibi, karşı meme başından alınan deri kullanılabilir.
- Memeler arasında simetriyi sağlamak amacıyla karşı memenin küçültülmesi, dikleştirilmesi veya büyütülmesi gündeme gelebilir.
Protezle onarım kısa sürüyor
- Meme protezleri, içi jel ve serum fizyolojik (tuzlu su) ile doldurulan olmak üzere başlıca iki tiptir. Her iki protez tipinde de dış yüzey silikon bir çeperden oluşmaktadır.
- Hastanın durumuna göre doğrudan protez yerleştirilerek onarım yapılabildiği gibi (eşzamanlı onarımlarda), önce göğüs duvarındaki yumuşak dokuları genişletmek için “doku genişletici “adı verilen balon yerleştirilir, daha sonra bu balon çıkarılarak yerine kalıcı meme protezi konur (geç onarımlarda).
- Protezle meme onarım ameliyatı, teknik olarak daha basit ve süresi daha kısa ve bir yöntemdir.
- Bu ameliyatla vücuda yabancı bir cisim yerleştirilmektedir. Bu tür onarımlarda enfeksiyon, silikon sızması ya da protezin sönmesi gibi sorunlarla karşılaşılabilir.
- Bu yöntemin diğer önemli bir sakıncası da, silikon protez çevresinde sert doku gelişmesi durumunda memenin yeterince doğal bir görüntüye sahip olmamasıdır.