Medeni kanunun kabulünden sonra ülkemizde ortaya çıkan resmi nikah, bir kadın ve erkeğin belirli şartları haiz olmak üzere şahitler huzurunda birlikte yaşamak istediklerinin resmen ilanı demektir. Nikahta gelin, damat ve şahitler temel unsurlardır. Olmazsa olma bir unsur daha vardır ki o da nikah memurudur.

Nikah kıyma denilen işlemi yapma yetkisi belediye başkanlarında, köylerde ise muhtarlardadır. Yurt dışında ise evlenecek kişilerin her ikisi de Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı ise ister bulundukları ülkenin resmi makamlarınca isterlerse de konsolosluk kanalıyla nikah yapabilirler. Eşlerden biri yabancıysa o ülkenin kanunlarına göre ve resmi makamlarınca nikah kıyılır. Türk kanunlarına aykırı bir durum olmadıkça yapılan nikah ülkemizde de geçerlidir. Ülkemizde bir Türk bir yabancıyla evlenecekse yine ülkemizdeki kurallara göre işlem yapılır.

Elbette belediye başkanları bu yetkilerini bir başka memura devredebiliyorlar. Muhtarın öyle bir yetkisi yoktur. Fakat belediye başkanının bu yetkiyi verebilmesi için öncelikle o kişinin belediye bünyesinde kadrolu bir memur olmalıdır. Hatta tek şartıdır dahi diyebiliriz. Üstelik nikah memuru olmak için üniversite bitirmeye de gerek yok. En az lise mezunu olmak yeterlidir.

Belediyelerin evlendirme işleri büroları vardır. Evlenmek isteyen çiftler bu bürolara müracaat ederek isteklerini resmi olarak bildirirler. Nikah memuru da çiftlerden yapmalarını istedikleri işleri söyler ve getirmeleri gerek evrakları ister. Daha sonra kendilerine nikah günü ve saati verir. Eğer gelin-damat tarafından nikah, belediyenin nikah salonu dışında bir yerde yapılması isteniyorsa bu durum bildirilir. Memur da ona göre tarih ve saat verir. Ancak salon dışında yapılacak nikahlardan memur ücret alır.

Nikah memuru olmak her ne kadar basit gibi görünse de, nikah memurunun topluluk önünde konuşmak, hafta sonu tatilinin olmaması (nikahların büyük çoğunluğu hafta sonu olur), tanımadığı ve bilmediği yerlere gidecek olması gibi dezavantajlı durumları da vardır. Bütün bunlara rağmen nikah memuru olmak isteyenler hoş görülü, diksiyonu düzgün, insan ilişkileri kuvvetli, olumsuz durumlarda ortamı idare edebilecek yetenekte olmalıdır.